Η Καρδαμύλη απλώνει νωχελικά τα σπίτια της στην άκρη ενός μικρού κάμπου, ανάμεσα στην καταγάλανη θάλασσα και τον αγέρωχο Ταϋγετο. Είναι από τα ελάχιστα μέρη σ’ ολόκληρο τον κόσμο που κατοικούνται συνεχώς εδώ και περισσότερα από 3.200 χρόνια χωρίς να έχει μεταβληθεί η ονομασία τους.
Ο αναγνώστης των ομηρικών επών θα την συναντήσει στην Ιλιάδα, με το ίδιο ακριβώς όνομα, ως μια από τις δέκα πόλεις που έταξε δώρο ο Αγαμέμνονας στον Αχιλλέα για να κατευνάσει την οργή του.
Στους νεώτερους χρόνους η Καρδαμύλη συνδέθηκε στενά με τους αγώνες του έθνους για ελευθερία και ανεξαρτησία. Υπήρξε η έδρα της μεγάλης και ισχυρής πατριάς των Μούρτζινων ή Τρουπάκηδων, που τα ερείπια του οχυρωμένου περίβολου με τον ψηλό τετράγωνο πολεμόπυργο, τα σπίτια τους και την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα μπορείτε και σήμερα να επισκεφθείτε στην παλιά ή «πάνω» Καρδαμύλη.
H Καρδαμύλη βρέθηκε πάντοτε στο κέντρο των προετοιμασιών για τον ξεσηκωμό κατά των Τούρκων.
Tον Φεβρουάριο του 1821 ένα μικρό μπάρκο από την Ζάκυνθο αποβίβασε το Γέρο του Μωρηά, τον Θεόδωρo Κολοκοτρώνη, και έθεσε έτσι σε κίνηση την μακριά σειρά των γεγονότων που οδήγησαν τελικά στην απελευθέρωση του γένους.
Η σημερινή Καρδαμύλη διατηρεί ακόμα μιαν ακαθόριστη αύρα, απομεινάρι της ένδοξης εκείνης εποχής. Το δειλινό, στα στενά καλντερίμια των παλιών της μαχαλάδων θαρρείς πως η πικρή μυρωδιά του μπαρουτιού αχνοχαϊδεύει ακόμα τα ρουθούνια, και στα λιπόσαρκα πρόσωπα των λεβεντόγερων, με τα ψηλά ζυγωματικά και τα ακούνητα μάτια, μπορείς να διακρίνεις και σήμερα αυτό που κάποτε έκανε τους προγόνους τους τους πιο ξακουστούς και επίφοβους πειρατές και πολεμιστές της Μεσογείου.
